Wigraszek 2015 – spektakle konkursowe

Wiosenne nutki (Suwałki)
„Powitanie Wiosny”
reżyseria: Teresa Jeruć, Grażyna Graczewska
Zespół tworzą 6-letnie dzieci, które dotychczas
wystawiały jedynie przedstawienia okolicznościowe.
Spektakl dotyczy tradycji powitania wiosny z gaikiem,
zabawami na łące, tańcami regionalnymi. Dzięki urokowi małych wykonawców pozwala
powrócić do zapomnianych arkadyjskich obrazów „wsi spokojnej, wsi wesołej”.

Efemeryczne Dzieciaki (Suwałki)
„Chłopcy z Placu Broni”
reżyseria: Jolanta Hinc-Mackiewicz
Grupę Efemeryczne Dzieciaki tworzą dzieci w wieku od 6 do 11 lat.Prezentowane przez nie przedstawienie to opowieść o przyjaźni i trudnych wyborach.O tym, że zewnętrzna kruchość może kryć w sobie niezwykłą siłę charakteru i waleczność. To historia o pojęciu honoru i zdrady, ale też o przebaczaniu. Urwisy z Efemerycznych Dzieciaków przypominają starszym wzruszającą lekturę z dzieciństwa i urok dawnych podwórkowych utarczek, a młodym pokazują, że dzieci zawsze bawiły się podobnie – walcząc o przywództwo w grupie i o swoje terytorium.

Teatr Bel Etage (Białystok)
„Wirusy”
scenariusz i reżyseria: Małgorzata Sienkiewicz
Grupa składa się z dzieci w wieku od 7 do 12 lat. Teatr
Bel Etage jest kontynuacją Teatru MiniAmulet działającego
od 2001 r. Od jesieni 2014 r. grupa prowadzona
przez Małgorzatę Sienkiewicz znalazła się pod skrzydłami Fundacji „Przestrzeń”.
Spektakl traktuje o tym, jak zbuntowane wirusy komputerowe chcą zmienić życie współczesnych
dzieci spędzających czas głównie przy laptopach, tabletach i komputerach. Życie
bohaterów zaczyna zamykać się w świecie wirtualnej rzeczywistości.

Teatr Muzyczny Scena (Sulejówek)
„Jajo”
reżyseria: Renata Struzik, Tomasz Struzik
Spektakl muzyczny „Jajo” oparty jest na motywach
„Brzydkiego kaczątka” wg Antoniego Marianowicza.
Na scenie dominuje śpiew, taniec, radość i kolory.
Autorem muzyki i opracowania muzycznego piosenek jest Tomasz Struzik.

Grodzieński Dzwoneczek (Grodno, Białoruś)
„Gil i strach na wróble”
reżyseria: Larysa Mikulicz
Spektakl prezentowany w języku białoruskim,
powstał na motywach bajek ludowych. Opowiadana historia dzieje się jesienią, kiedy na polu stoi strach na wróble, o którym zapomniał gospodarz. Samotny strach ciągle drażni wróble, wreszcie idzie w świat szukać przyjaciół. Po drodze spotyka chytrego lisa i maleńkie chore bocianiątko. Po różnych przygodach bocianek odlatuje, a strach
zostaje sam i czeka na powrót przyjaciela.

Teatr Debiucik (Pisarzowice)
„Cyrkowisko, czyli przygody nowego”
reż. Urszula Kucharska
Teatrzyk Dziecięcy Debiucik powstał w 2010 roku
w Wiejskim Domu Kultury w Pisarzowicach.
Zrealizował pięć spektakli. Z powodzeniem występuje
na przeglądach i festiwalach teatralnych, jest laureatem wielu nagród (dwukrotnie
zdobył tytuł najlepszego zespołu Powiatu Bielskiego). Prócz spektakli wspólnych dla całej
grupy, mali aktorzy posiadają w swoim dorobku osiem monodramów, również wielokrotnie
nagradzanych.
Spektakl opowiada o braku akceptacji w grupie. Akcja rozgrywa się w cyrku, do którego
przyjeżdża nowa artystka. Słowo „nowa” staje się jednoznaczne ze słowami „obca, inna, osamotniona,
odrzucona, gorsza”. Brak tolerancji, akceptacji, obawa przed konkurencją i rywalizacja
stają się głównymi narzędziami, którymi posługuje się niechętnie witająca „nową”
trupa cyrkowa. Jednak upór, pokora i wiara artystki w swoje umiejętności pozwala jej pokonać
barierę niechęci. „Nowa” staje się częścią grupy.
Spektakl nawiązuje do aktualnych problemów, z którymi zmagają się dzieci w nowych środowiskach,
szkołach i grupach rówieśniczych. Jest próbą podpowiedzi, jak sobie z nimi radzić.

Teatrzyk W kieszeni (Węgorzewo)
„Telewizor”
reżyseria: Marta Niedziółka
Spektakl pokazuje telewizję widzianą oczami dzieci
i jest próbą refleksji na temat tego, jak ona wpływa na nasze życie i co tak naprawdę w sobie kryje.
Jest to autorski projekt w dużej mierze stworzony przez samych młodych aktorów na podstawie
obserwacji świata mediów.

Zielone Jabłuszko (Mińsk, Białoruś)
„Mój przyjaciel anioł”
reżyseria: Mikalay Lianochyk i Tatiana Khiliuta
Grupa powstała w 2012 roku. Obecnie liczy 50
członków w wieku od 4 do 16 lat. Swój cel widzi w rozwoju twórczego potencjału każdego
dziecka. W spektaklach wykorzystuje zarówno klasyczne dzieła muzyczne i literackie, jak
i te współczesnych autorów.
Mało prawdopodobne jest to, że ktoś z nas widział anioła. Dlatego każdy wyobraża go sobie
na swój własny sposób: duże albo małe, poważne albo prostoduszne, rozważne albo beztroskie…
Najważniejsze jest jednak to, że anioły działają wśród nas. I to wstyd, że niektórzy,
zwłaszcza dorośli, zapominają o ich istnieniu.

Teatr Tuptusie (Tarnów)
„Pozamiatane”
reżyseria: Iwona Kapa
Zespół istnieje od 1992 roku przy Szkole Podstawowej nr 18 im. Jana Kochanowskiego
w Tarnowie. Tworzy spektakle żywego planu, lalkowe, pantomimiczne, luminescencyjne, musicale,
monodramy i kabarety. Większość widowisk to spektakle autorskie.
Teatr Tuptusie jest wielokrotnym laureatem przeglądów i festiwali teatralnych.
Spektakl „Pozamiatane” traktuje o konflikcie pomiędzy Szczotkolandią a Republiką
Zjednoczonych Ścierek.

Studio Drevniukas (Olita, Litwa)
„Bajka”
reżyseria: Ieva Ivanauskiene i Jonas Gaizauskas
Grupa istnieje od 15 lat. Brała udział w licznych ogólnokrajowych i międzynarodowych festiwalach
teatrów amatorskich. W spektaklach uczestniczy także kilkoro niepełnosprawnych dzieci.
Spektakl „Bajka” opowiada o chłopcu, który lubił łowić ryby. Pewnego razu złapała go czarownica,
a siostry ruszają na ratunek. Starszej się to nie udaje, ale brata uwalnia młodsza.
I wszystko, jak to w bajkach bywa, kończy się dobrze.

Za królestwo i pół córki (Żory)
„Bajka o stu królach Lulach”
reżyseria: Beata Kupisz

na podst. tekstu Danuty Wawiłow i Olega Usenki
Zespół „Za królestwo i pół córki” poszukiwał teatralnych doświadczeń w spektaklach teatru ruchu, w
których niosła ich muzyka.
Spektakl „Bajka o stu królach Lulach” opowiada o zadufanym, zapatrzonym w siebie, znudzonym
towarzystwem innych Królu Lulu. Zamyka się on w pałacu ze ścianami wyłożonymi
lustrami, by podziwiać siebie. Jednak wkrótce sam tłucze wszystkie lustra, bo przecież życie
w najpiękniejszym pałacu, ale w samotności, jest jak życie na pustyni.

Teatr Movement (Ryga, Łotwa)
“The Fairytale” („Bajka”)
reżyseria: Madara Juška – Grundberga, Liene Stepena, Annija Belogrudova
Teatr tworzy autorskie spektakle od ponad 5 lat, to m.in. : „Four voices” („Cztery głosy”), „Baby – box”,
„The Tin Soldier” („Mały żołnierz”). „The Fairytale” („Bajka”) jest najnowszą sztuką w repertuarze.
To historia o poezji zmieniającej się w kolorowy sen. Uwięziona w swoim śnie dziewczyna
szuka drogi, by wrócić do domu. Ale czy naprawdę będzie chciała wrócić?

Teatr Ruchu Mini Forma (Andrychów)
„Kim Jesteś”
reżyseria: Aneta Stuglik
Teatr rozpoczął działalność we wrześniu 2012 r.
w Miejskim Domu Kultury w Andrychowie. Grupę tworzą pełne fantazji i energii dzieci z Andrychowa
i okolic, które z wielkim zaangażowaniem, radością czerpaną z zabawy w teatr i chęcią
bycia razem tworzą na scenie piękne obrazy. Mini Forma jest młodszą grupą Teatru Ruchu
Forma, która pod bacznym okiem Anety Stuglik teatralnej Ciotki Klotki zrealizowała trzy
autorskie spektakle: „Była sobie raz bajka”, „Raz,dwa,trzy… znikasz Ty. Za szafą” oraz „Kim
jesteś?”.
To spektakl zainspirowany historią „Brzydkiego Kaczątka” Hansa Christiana Andersena.
Kiedy pisklę wykluło się z jajka było bardzo duże i brzydkie, niepodobne do reszty.
Dziwaczne, lecz z wielkim sercem, odwagą i chęcią szukania siebie, przyjaciół i miejsca,
w którym można zapisać swoją historię. To opowieść o drodze, jaką trzeba przebyć, żeby
móc odpowiedzieć na pytanie: kim jestem? kim jesteś?

Teatr Infact (Banovce, Słowacja)
„Zakazane dziewczyny”
reżyseria: Zuzanna Varhanikowa
Grupa składa się z dziewcząt, które pracują razem od dwóch lat. Tematem zainteresowań jest życie
w czasie II wojny światowej, zwłaszcza Holocaust. Dina, młoda dziewczyna, która jest Żydówką, musi
codziennie stawiać czoła upokorzeniom związanym z trudną sytuacją. Jej rodzina została
wywieziona do obozu koncentracyjnego, a ona, ukrywa się w piwnicach przyjaciółki i koleżanek
ze szkoły.

Teatr Ziluks (Ryga, Łotwa)
„Walka Kurta, by oczyścić umysł”
reżyseria: Laura Paegle
Teatr działa od 1962 roku. Uczestnicy zajęć opanowują sztukę gry aktorskiej, wymowy, ruchu scenicznego,
tańca, śpiewu, a nawet charakteryzacji.
Repertuar teatru składa się z bajek opartych na łotewskiej i światowej literaturze oraz przedstawień bożonarodzeniowych i programów muzycznych.
„Walka Kurta, by oczyścić umysł” jest wesołą historią o Kurcie i jego rodzinie, integracji
i państwie. Kurt pracuje jako kierowca ciężarówki w porcie i pewnego dnia otwiera
kontener, w którym znajduje coś bardzo zaskakującego. Co zrobić, gdy spotyka się
twarzą w twarz z czymś niezwykłym? Czy łatwo to zaakceptować? Czy powinniśmy
być mili i wyrozumiali wobec innych ludzi? Czy to trudne? Mamy nadzieję, że ten
spektakl doda odwagi widzom i pomoże znaleźć odpowiedzi na te pytania.

Teatr Ruchu Forma (Andrychów)
„Wracając”
reżyseria: Aneta Stuglik
Spektakl autorski zainspirowany sztuką „Smoke” Matsa Eka.
Wracając człowiek zawsze zastanawia się, czy odbicie w lustrze będzie to samo. Czy historie, które rozpoczął,
będą miały ciąg dalszy. Czy ludzie, których zostawił będą czekać na progu. Wracając w myślach
i wspomnieniach do obrazów, które zostały zapisane w głowie, zastanawiamy się, czy to
prawda, czy też może iluzja albo marzenia. lub obawy. Czy wracając, podejmujemy ryzyko
i odpowiedzialność, czy tchórzymy?

Teatr OdMowy (Tarnów)
,,Łysa śpiewaczka” (Eugene Ionesco)
reżyseria: Jędrzej Hycnar
Teatr to grupa przyjaciół, którzy zdecydowali się zaryzykować i zacząć rozwijać swoją pasję oraz zdolności,
przygotowując ofertę artystyczną na własną rękę (spektakle w całości są przygotowywane przez
młodzież). Ryzyko opłaciło się. Próby oraz spektakle odbywają się głównie w Teatrze im. Ludwika Solskiego w Tarnowie. Czy potrafimy się jeszcze porozumiewać? Mówić o sprawach dla nas ważnych, istotnych?
Czy w słowotoku dzisiejszych czasów jest jeszcze jakiś sens?
Podczas kolacji u państwa Smithów pada mnóstwo słów. Wszystkie są jednak puste, pozbawione
sensu. Bohaterowie nie potrafią wyrazić myśli i uczuć. Ich paplanina pokazuje bezsens
codziennych rozmów, publicznych przemów. Język traci funkcję komunikacyjną.
Dwudziestowieczny komizm został ożywiony energią młodych aktorów, którzy zaznaczają,
że tekst Ionesco jest nadal aktualny, a zawarty w nim absurd odbija rzeczywistość w krzywym
zwierciadle.

Grodzieńska Nadzieja (Grodno, Białoruś)
„W poszukiwaniu”
reżyseria i scenariusz: Walerij Karyszew
Wszyscy ludzie w każdej minucie życia są w stanie poszukiwania: od tego, jak wesoło spędzić wieczór,
do poszukiwania swojej drugiej połówki. W każdej sytuacji czegoś szukają i do czegoś dążą.
W trakcie poszukiwań napotykają trudności i różnie z nimi walczą: jeden stara się je obejść,
a drugi idzie przez nie jak taran. Ale zawsze następuje decydujący moment, kiedy człowiek
musi dokonać wyboru: albo poddać się, albo walczyć o swoje marzenie.
Tak jest w spektaklu grodzieńskiego teatru, w którym ludzie poszukują ważnych dla nich
rzeczy. A widzowie stają się świadkami tego, przez co będą musieli przejść i co się będzie
z nimi działo po drodze.

Teatr effecteD (Senec, Słowacja)
„Krwawe Sonety”
reżyseria: Zuzanna Biresova
Grupa powstała w 2011 roku. Do tej pory stworzyła 8 spektakli, m.in. na podstawie „Króla Leara” Szekspira
i „Nowych szat cesarza” H. Ch. Andersena. Teatr zdobył w Słowacji wiele nagród.
„Krwawe sonety” to poemat P. O. Hviezdoslava opisujący bezsensowność wojny. Wiersz
powstał w 1914 roku, ale nadal jest aktualny. Fragmenty utworu przeplatają się ze współczesnymi
nagłówkami gazet, pokazując upokorzenia wojenne. Zamykamy na nie oczy, ale
wojna jest wszędzie i dotyka każdego z nas. Spektakl jest połączeniem poezji, dziennikarstwa i teatru.

Teatr Off-Stage (Warszawa)
„Gimba”
scenariusz i reżyseria: Ewelina Kaufmann
wg „Ferdydurke” Witolda Gombrowicza
Szkolny zespół teatralny Off-Stage działa od roku szkolnego 1999/ 2000 pod opieką Eweliny Kaufmann.
Praca grupy jest podzielona na dwa etapy – pierwszy stanowią warsztaty teatralne, podczas których
uczniowie pracują nad emisją głosu i oddechem, przygotowują etiudy teatralne, uczestniczą
w ćwiczeniach ruchowych. Drugi etap to praca nad spektaklem.
W bieżącym roku szkolnym zespół przygotował spektakl pod tytułem „Gimba”.
Scenariusz powstał na podstawie „Ferdydurke” Witolda Gombrowicza. Teatr zagrał „Gimbę”
podczas trzech festiwali teatralnych, na każdym z nich zdobywając nagrody. Wspomniane
nagrody cieszą tym bardziej, że zespół w tym składzie pracuje dopiero od kilku miesięcy.

Teatr Eldorado (Banovce, Słowacja)
„Dorota”
reżyseria: Zuzanna Varhanikowa
Aktorzy z grupy Eldorado znają się od dziecka, razem się wychowywali. W repertuarze posiadają wiele
uznanych musicali. Występują na słowackich scenach teatralnych oraz za granicą. Kilkukrotnie już uczestniczyli w Wigraszku, są laureatami Grand Prix w 2013 roku.
Normalne życie zwykłych ludzi… Banał! Żadne życie, na swój własny sposób nie jest normalne.
Na przykład w „Dorocie”. Dlaczego tak naprawdę jesteś? Co jest rzeczywiście prawdziwe?