Alexanderplatz. Zatańczyć historię

Kunszt tancerzy Polskiego Teatru Tańca i muzyka zdobywcy Oscara Jana A.P. Kaczmarka zachwyca i wzbudza emocje nawet bez kontekstu historycznych zmian demokratycznych w Europie. Nie ma tu flag, ani broni, jest mur z ludzkich ciał, nie ma patosu, jest liryzm. Prawdziwie poetyckie widowisko o zniewoleniu i pragnieniu wolności. 

Sobota, 5 grudnia, godz. 18:00
Duża Scena, ul. Jana Pawła II 5

bilety: 20 zł / 15 zł w kasie SOK i na www.bilety.soksuwalki.eu
Zniżki dla uczniów, studentów, emerytów i rencistów! Szczegóły w regulaminie.

choreografia: Paulina Wycichowska
muzyka: Jan A. P. Kaczmarek
scenografia: Franz Dittrich
asystent choreografa: Anna Gruszka
video: Daniel Stryjecki
światło: Arkadiusz Kuczyński
realizacja dźwięku: Mateusz Rogaliński

20 rocznica radykalnych przemian, jakie przeszła Europa Środkowa, stała się okazją do refleksji na temat całego procesu transformacji, który doprowadził do tego spektakularnego wydarzenia, jakim był upadek Muru Berlińskiego. Perspektywa polska i niemiecka, dotycząca genezy i skutków tych zdarzeń, z racji innych doświadczeń historycznych, zależności i odniesień kulturowych, a także całkiem subiektywnych – ludzkich ocen, pozostając niezmiennie w kręgu zainteresowań polityków i historyków, stała się także niezwykłym źródłem, inspirującym dialog polsko-niemieckich twórców spektaklu „Alexanderplatz”.

“Starałam się podejść do tematu dość konserwatywnie” – tłumaczy Paulina Wycichowska – “Wiedziałam, kto będzie na widowni, przynajmniej podczas pierwszych spektakli i chciałam dotrzeć do ludzi, dla których taniec nie jest być może sztuką, którą widzą często. Chciałam również by przekaz był na tyle czytelny, a przeżycia estetyczne na tyle miłe, żeby wielu ludzi wyszło zadowolonych z tego spektaklu.”

Przypomnijmy – to na “Alexanderplatz”, 4 listopada 1989 roku, doszło do demonstracji, na której zgromadziło się blisko pół miliona obywateli NRD, uważanej za “kamień milowy” pokojowej rewolucji, w następstwie której doszło do upadku Muru Berlińskiego. Wydarzeniom  1989 roku poświęcono dotąd wiele uwagi, zarówno w przestrzeni oficjalnej – politycznej i dyplomatycznej – jak i artystycznej, na podkreślenie zasługuje jednakże fakt,  iż „Alexanderplatz” to jedyne dzieło, które dotyka tego tematu z perspektywy uniwersalnego języka tańca.

Od premiery 11 listopada 2009r., spektakl prezentowany był między innymi w Niemczech i Rosji.

RECENZJE

Zatańczyli historię, która rozegrała się nie tylko na Alexanderplatz.
Dawno w teatrze tańca nie widziałem tak dużo tańca. A wydawało się, że trudno będzie przełożyć kawałek historii najnowszej Europy Środkowej, do której nie mamy dystansu, na język tańca. Udało się to Paulinie Wycichowskiej. “Alexanderplatz” opowiada o tym, co się wydarzyło dwadzieścia lat temu w Polsce, Czechosłowacji, na Węgrzech, w Niemczech. Tytułowy Alexanderplatz jest tylko symbolem rozpadu bloku wschodniego. WIĘCEJ

(Stefan Drajewski, Polska Głos Wielkopolski,  2009-11-12)

Taniec i historia
Symboliczny Okrągły Stół “Alexanderplatz” jest uproszczoną wersją historii przemian, widzianą z perspektywy młodej choreografki, która w momencie upadku muru miała zapewne kilkanaście lat. Być może przez to spektakl operuje silnymi kontrastami i umowną symboliką redukujacą wydarzenia czy emocje do wyraźnego znaku. Z jednej strony “Alexanderplatz” posługuje się językiem metafory, z drugiej jest opowieścią “ku pokrzepieniu serc”, lekcją historii opowiedzianą poprzez taniec. WIĘCEJ

(DW World.de, Krzysztof Visconti, 19.12.2009)

PATRONAT MEDIALNY:

Kategoria: Archiwum