Kunszt tancerzy Polskiego Teatru Tańca i muzyka zdobywcy Oscara Jana A.P. Kaczmarka zachwyca i wzbudza emocje nawet bez kontekstu historycznych zmian demokratycznych w Europie. Nie ma tu flag, ani broni, jest mur z ludzkich ciał, nie ma patosu, jest liryzm. Prawdziwie poetyckie widowisko o zniewoleniu i pragnieniu wolności.
Sobota, 5 grudnia, godz. 18:00
Duża Scena, ul. Jana Pawła II 5
bilety: 20 zł / 15 zł w kasie SOK i na www.bilety.soksuwalki.eu
Zniżki dla uczniów, studentów, emerytów i rencistów! Szczegóły w regulaminie.
choreografia: Paulina Wycichowska
muzyka: Jan A. P. Kaczmarek
scenografia: Franz Dittrich
asystent choreografa: Anna Gruszka
video: Daniel Stryjecki
światło: Arkadiusz Kuczyński
realizacja dźwięku: Mateusz Rogaliński
[su_heading size=”15″ margin=”0″”color: #008000;”>]Bilet na „Alexanderplatz” za połowę ceny?
Wystarczy kupić karnet na Mikołajkowy Maraton Tańca.
5.12, godz. 19.30 – 6 godzin, 7 instruktorów, 11 stylów tańca![/su_heading]
20 rocznica radykalnych przemian, jakie przeszła Europa Środkowa, stała się okazją do refleksji na temat całego procesu transformacji, który doprowadził do tego spektakularnego wydarzenia, jakim był upadek Muru Berlińskiego. Perspektywa polska i niemiecka, dotycząca genezy i skutków tych zdarzeń, z racji innych doświadczeń historycznych, zależności i odniesień kulturowych, a także całkiem subiektywnych – ludzkich ocen, pozostając niezmiennie w kręgu zainteresowań polityków i historyków, stała się także niezwykłym źródłem, inspirującym dialog polsko-niemieckich twórców spektaklu „Alexanderplatz”.
„Starałam się podejść do tematu dość konserwatywnie” – tłumaczy Paulina Wycichowska – „Wiedziałam, kto będzie na widowni, przynajmniej podczas pierwszych spektakli i chciałam dotrzeć do ludzi, dla których taniec nie jest być może sztuką, którą widzą często. Chciałam również by przekaz był na tyle czytelny, a przeżycia estetyczne na tyle miłe, żeby wielu ludzi wyszło zadowolonych z tego spektaklu.”
Przypomnijmy – to na „Alexanderplatz”, 4 listopada 1989 roku, doszło do demonstracji, na której zgromadziło się blisko pół miliona obywateli NRD, uważanej za „kamień milowy” pokojowej rewolucji, w następstwie której doszło do upadku Muru Berlińskiego. Wydarzeniom 1989 roku poświęcono dotąd wiele uwagi, zarówno w przestrzeni oficjalnej – politycznej i dyplomatycznej – jak i artystycznej, na podkreślenie zasługuje jednakże fakt, iż „Alexanderplatz” to jedyne dzieło, które dotyka tego tematu z perspektywy uniwersalnego języka tańca.
Od premiery 11 listopada 2009r., spektakl prezentowany był między innymi w Niemczech i Rosji.
RECENZJE
Zatańczyli historię, która rozegrała się nie tylko na Alexanderplatz.
Dawno w teatrze tańca nie widziałem tak dużo tańca. A wydawało się, że trudno będzie przełożyć kawałek historii najnowszej Europy Środkowej, do której nie mamy dystansu, na język tańca. Udało się to Paulinie Wycichowskiej. „Alexanderplatz” opowiada o tym, co się wydarzyło dwadzieścia lat temu w Polsce, Czechosłowacji, na Węgrzech, w Niemczech. Tytułowy Alexanderplatz jest tylko symbolem rozpadu bloku wschodniego. WIĘCEJ
(Stefan Drajewski, Polska Głos Wielkopolski, 2009-11-12)
Taniec i historia
Symboliczny Okrągły Stół „Alexanderplatz” jest uproszczoną wersją historii przemian, widzianą z perspektywy młodej choreografki, która w momencie upadku muru miała zapewne kilkanaście lat. Być może przez to spektakl operuje silnymi kontrastami i umowną symboliką redukujacą wydarzenia czy emocje do wyraźnego znaku. Z jednej strony „Alexanderplatz” posługuje się językiem metafory, z drugiej jest opowieścią „ku pokrzepieniu serc”, lekcją historii opowiedzianą poprzez taniec. WIĘCEJ
(DW World.de, Krzysztof Visconti, 19.12.2009)
PATRONAT MEDIALNY:
