DKF: “Marina Abramović: Artystka obecna”
Dyskusyjny Klub Filmowy “13” – projekcja filmu “Marina Abramović: Artystka obecna”
Poniedziałek, 27.01, godz. 18:00
Sala Kameralna SOK, ul. Papieża Jana Pawła II 5
Matthew Akers i Jeff Dupre postanowili pokazać supergwiazdę sztuki, ikonę body artu i performance’u. Artystkę niezwykłą, emocjonalną, ekstremalną…
Bilety: 30 złotych (karnet na 6 spotkań DKF), 10 złotych (bilet na pojedynczy seans) na www.bilety.soksuwalki.eu i w kasie SOK.
“Marina Abramović: Artystka obecna”, USA
czas trwania: 106 minuty
reżyseria: Matthew Akers, Jeff Dupre
zdjęcia: Matthew Akers
występują: Marina Abramović, Ulay, Klaus Biesenbach, David Balliano, Chrissie Iles, Arthur Danto, David Blaine, James Franco
nagrody: Berlin IFF 2012 – Panorama Audience Award; Sundance IFF 2012 – Best Documentary; Nagroda Publiczności na 6. Festiwalu Filmu i Sztuki Dwa Brzegi w Janowcu nad Wisłą i Kazimierzu Dolnym
Marina Abramović – ikona body artu i performance’u – jest supergwiazdą świata sztuki. Córka jugosłowiańskich partyzantów od 20 lat mieszka w Nowym Jorku, od 40 lat poddaje swoje ciało ekstremalnym doświadczeniom, a widzów (uczestników swoich dzieł) wprowadza w różne stany emocjonalne.
O Abramović pisze się: „nieustraszona, radykalna, nonkonformistyczna” i nie są to puste słowa. Artystka konsekwentnie redefiniuje to, czym jest i czym może być sztuka współczesna, a jej narzędziem jest własne ciało, którego granice i wytrzymałość bezwzględnie testuje. Marina Abramović już jako studentka wykonywała instalacje i pierwsze prowokacyjne performance. Po studiach artystycznych w Belgradzie i Zagrzebiu w latach 70. przeprowadzała artystyczne eksperymenty na własnym ciele związane z bólem, obrzydzeniem, reakcjami na ingerencje fizyczne (Art Must Be Beautiful / Artist Must Be Beautiful, 1975).
Wiosną 2010 roku w Museum of Modern Art w Nowym Jorku odbyła się pierwsza tak duża retrospektywa pracy Mariny Abramović. Jej głównym punktem był trwający 700 godzin performance “The Artist is Present”. W jego trakcie artystka siedziała w centrum sali w tzw. placu światła. Naprzeciw niej był ustawiony stół i drugie krzesło, na którym mogli siadać odwiedzający muzeum goście. W ten sposób Abramović chciała podkreślić podmiotowość jej osoby w procesie twórczym. Przez cały okres przygotowań i samej wystawy artystce towarzyszyły kamery. Dzięki twórcom filmu, widzowie mogą zobaczyć motywacje, jakie kierują artystką i dowiedzieć się, co stanowi istotę jej twórczości.
Patronami medialnymi Dyskusyjnego Klubu Filmowego 13 w Suwalskim Ośrodku Kultury są:
Kolejne filmy w ramach DKF “13”:
03.02 – “Z DALEKA WIDOK JEST PIĘKNY”
W podkarpackiej wiosce życie toczy się nieco ospałe, wypełnione codziennymi czynnościami. Kobiety gotują obiad, mężczyźni zakładają wnyki w lesie, młodzi w wakacyjnym nastroju kąpią się w rzece. Główny bohater filmu – Paweł, mieszkający ze starą, schorowaną matką – zbiera złom, na zagraconym podwórku tnie na części stare samochody. Gdy wywiezie matkę do zakładu opieki, zyska dom, w którym chce rozpocząć nowe życie z narzeczoną. Jednak pewnego dnia Paweł nagle znika, nikt nie wie, co się z nim stało. Z jego opuszczonego domostwa sąsiedzi zaczynają podkradać różne rzeczy – najpierw potajemnie, nocą, potem coraz bardziej otwarcie, traktując resztki dobytku Pawła jak niczyją, bo pozostawioną bez opieki własność. Po jego powrocie zaskoczona wiejska społeczność nie pozwoli mu ponownie zamieszkać w splądrowanym siedlisku.
To opowieść o pozornie bezpiecznej monotonii życia, która jednak nie stępiła czujności mieszkańców wsi. Oswojeni, zachowują rodzaj napięcia, pozwalający szybko wykorzystać okazję. Ukryta pożądliwość nadaje bieg ich egzystencji.
17.02 – “NIE ZAPOMNIJ MNIE”
David Sieveking portretuje swoją matkę, która zapada na alzheimera i powoli zapomina o świecie, w którym żyje. Niemiecki reżyser szczerze opowiada o sobie i swojej rodzinie. Udaje mu się uniknąć łatwego melodramatyzmu. „Nie zapomnij mnie” jest jednym z najbardziej intymnych dokumentów ostatnich lat, pełen czułości portret i wzruszająca opowieść o miłości poddawanej próbie.
03.03 – “RAJ: MIŁOŚĆ”
Pierwsza część filmowej trylogii o cnotach chrześcijańskich (miłość, wiara, nadzieja) Ulricha Seidla. Tytułowy „raj” to okolice nadmorskich kurortów w Kenii, gdzie Europejki w średnim wieku (tzw. sugar mamas) udają się na poszukiwanie „beach boysów”, czyli młodych Afrykańczyków, którzy za pieniądze spełniają ich seksualne fantazje. Dla osamotnionej Teresy, matki dojrzewającej nastoletniej córki, to wymarzone miejsce na huczne spędzenie pięćdziesiątych urodzin. Decyzję podejmuje bez wahania. Zostawia pod opieką córkę i jedzie na wakacje do kenijskiego kurortu z nadzieją na znalezienie miłości i przeżycie seksualnej historii swojego życia. Rzeczywistość okazuje się jednak daleka od rajskiego ideału.
17.03 – “RAJ: WIARA”
Druga część (po „Raj: miłość”) filmowej trylogii o trzech cnotach chrześcijańskich (miłość, wiara, nadzieja) Ulricha Seidla, którą scala tytuł „Raj”. Dla Anny-Marii, technika rentgenologa, raj jest tam, gdzie Jezus. Kobieta poświęca każdą wolną chwilę na pracę misjonarską, chcąc uzdrowić Austrię i ponownie naprowadzić ją na ścieżkę wiary. Podczas codziennych pielgrzymek ulicami Wiednia, z figurą Marii Dziewicy w rękach, puka od drzwi do drzwi, niosąc ludziom dobrą nowinę. Pewnego dnia, po latach nieobecności, do domu Anny-Marii powraca jej przykuty do wózka inwalidzkiego mąż – muzułmanin egipskiego pochodzenia. Oboje zmuszeni zostają do ponownego życia razem, co jednak nie kończy się dobrze. Kłótnie małżonków zaczynają wypierać modlitwy i pieśni religijne. Małżeństwo Anny-Marii okazuje się kolejnym etapem jej drogi krzyżowej, ukazując z ogromną siłą niespełnioną tęsknotę za prawdziwą miłością.
Kategoria: Archiwum
