Pernilla August i Marta Żmuda-Trzebiatowska na ekranie!

Dyskusyjny Klub Filmowy “13” – projekcje “Miss Kicki” i “Wszystko”
Środa, 18.02.2015, godz. 18:00
Sala Kameralna SOK, ul. Jana Pawła II 5

Plan głównej bohaterki “Miss Kicki” jest prosty: żyć długo i szczęśliwie. Najpierw jednak musi uporządkować swoje życie… Przed projekcją tego filmu będzie okazję zobaczyć polską nieromantyczną komedię o romantycznej miłości.

Bilety: 30 złotych (karnet na 6 spotkań DKF), 10 złotych (bilet na pojedynczy seans) na www.bilety.soksuwalki.eu i w kasie SOK

“Wszystko” – Polska 2009

Gatunek: Komedia, Krótkometrażowy
Scenariusz i reżyseria: Artur Wyrzykowski
Występują: Mateusz Banasiuk, Marta Żmuda-Trzebiatowska, Antoni Pawlicki, Joanna Górniak, Stanisław Banasiuk, Michał Koterski
Czas trwania: 15 minut

Przed projekcją filmu “Miss Kicki” zostanie pokazana 15-minutowa komedia “Wszystko” z Martą Żmudą-Trzebiatowską, Mateuszem Banasiukiem, Antonim Pawlickim i Michałem Koterskim!

“Wszystko” to nieromantyczna komedia o romantycznej miłości, szczerej i największej, ale rozkosznie naiwnej i nieporadnej. On ma 17 lat i spędza dni na myśleniu o Monice, swojej sąsiadce z podwórka. Niestety Monika jest już z kimś związana i on będzie musiał bardzo się postarać, zanim ona zobaczy w nim kogoś więcej, niż partnera na jedną noc.

“Wszystko” to pierwszy polski film finansowany przez internautów. Reżyser Artur Wyrzykowski zebrał środki potrzebne do realizacji poprzez stronę wszystko.net.

“Miss Kicki” – Szwecja 2008

Gatunek: Obyczaj
Reżyseria: Håkon Liu
Scenariusz: Alex Haridi
Zdjęcia: Ari Willey
Muzyka: Fredrik Vuklund
Występują: Pernilla August (KICKI), Ludwig Palmell (VIKTOR), Huang He River (DIDI), Britta Andersson (GRANDMOTHER), Eric Tsang (Mr. CHANG)
Czas trwania: 85 minut

Miss Kicki po długich latach pobytu i pracy za granicą, w końcu wraca do rodzinnego domu w Szwecji. Opuszczając kraj, zostawiła swojego małego synka, który teraz ma 16 lat i wychowuje go babcia. Matka nie potrafi złapać nici porozumienia z synem, dlatego zaprasza go na wakacje do Tajwanu.

Ta wyprawa ma jednak ukryty cel. A mianowicie wizytę w Taipei, gdzie mieszka Pan Chang, biznesman, z którym Kicki przeżywa internetowy romans…

Kiedy Victor odkrywa prawdziwy cel ich podróży Kicki będzie musiała udowodnić synowi i sobie, że potrafi być matką, za którą tak bardzo tęsknił.

Media o filmie:

„Zdjęcia przypominają wczesnego Wima Wendersa z jego wijącymi się barwami i odkrywczymi poszukiwaniami obcych krajobrazów.” (Russel Edwards – Variety)

„Doskonały debiut!” (Swedish daily)

„Porównywany do Między słowami Sofii Coppoli.” (Expressen)

REŻYSER

Hakon Liu urodził się w 1975 w Kirkenes, w Norwegii. Jest synem Norweżki i Chińczyka. Dorastał na Tajwanie. W 2005 ukończył Szkołę Reżyserii na Uniwersytecie Gothenburg. Wcześniej studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Oslo. Gościnnie wykłada aktorstwo filmowe na Akademii Teatralno – Muzycznej oraz w Szkole Reżyserii na Uniwersytecie Gothenburg.

Filmografia:
2010 – “Kill me, Fuck me, Hug me”, film fabularny (w trakcie realizacji)
2009 – “Miss Kicki” Film fabularny
2008 – “Habib” serial dla telewizji szwedzkiej – 8 odcinków
2007  -“Lucky Blue” film krótkometrażowy – zdobywca nagrody, nominacja do nagrody Guldbagge  (nagroda Szwedzkiej Akademii Filmowej)
2005 – “Christmas” krótki metraż
2004 – “Nights in Love” krótki metraż
2004 – “The Squirrel” krótki metraż
2003 – “I love you so” krótki metraż
2002 – “Jag og mine husmødre” dokument
2001 – “Push” krótki metraż
2001 – “Die” krótki metraż
2000 – “Så Skönt!” krótki metraż

AKTORZY

Pernilla August

Zaczęła grać jako dziecko. W 1970 r. przyjęto ją do National Academy of Acting w Szwecji. Zwróciła uwagę Ingmara Bergmana, który zaproponował jej główną rolę w filmie „Fanny i Alexander” (1982). Zagrała w kilku wybitnych sztukach, takich jak: „Hamlet” Szekspira, „Dom dla lalek” Ibsena i w „Trzech siostrach” Czechowa. W 1992r zdobyła nagrodę dla najlepszej aktorki na Festiwalu w Cannes za film „Dobre chęci” wyreżyserowany przez Billie August. Wiele osób ze środowiska anglojęzycznego zna ją najlepiej z roli Shmi Skywalker ( matki Anakina Skywakera /Darth Vadera) z prequeli „Gwiezdnych Wojen”.

Reżyser o Pernilli August: Po raz pierwszy poznałem Pernillę August, kiedy byłem w szkole filmowej. Zachwyciła mnie jej osoba. Znając ją z ciężkich dramatów, jako muzę Bergmana i mamę Luke’a Skywalkera, nie oczekiwałem, że na co dzień ma tak błyskotliwą, czarującą i ciepłą osobowość. Taką chciałem ją zobaczyć w filmie i zdecydowałem się napisać dla niej historię. Obiecałem sobie, że zagra  pierwszoplanową rolę w moim fabularnym debiucie.
Jako pół-Chińczyk, który dorastał na Tajwanie czerpię inspirację z dziecięcych wspomnień. Zapamiętane miejsca, obrazy, zapachy i dźwięki pobudzają moją kreatywność, nawet, jeśli tworzę typowo szwedzki film. Tym razem sprawdzony schemat zawiódł. Ciężko było osadzić historię w szwedzkich realiach. Zacząłem myśleć, co się stanie, jeśli przeniosę ją na Tajwan i połączę moje dwa ulubione style: szwedzki realizm i azjatycką poetykę.

Połączenie okazało się właściwe i historia idealnie wpisała się w miejsce. Zanim opowiedziałem Pernilli o moim pomyśle, użyłem emocjonalnego szantażu. Chciałem by zdała sobie sprawę z tego, że jeśli nie zagra w moim filmie, nie zrobię go. Nikt inny nie mógłby zagrać tej roli. Pomimo tego, że był to mój debiut, musiała wiedzieć, że odmowa nie wchodzi w grę. Nie wiem, czy to z tego powodu polubiła tę rolę, ale bardzo się zaangażowała i świetnie nam się razem pracowało. Nie przerażała nas ilość dubli. Ich celem nie było szlifowanie dialogów ani warsztatu aktorskiego. Chodziło o odkrywanie i wydobywanie tego, co najlepsze dla roli i danego ujęcia. W taki sam sposób pracowaliśmy z resztą obsady. To dało filmowi lekkość, z której jestem dumny.

Kiedy zaczęliśmy kręcić nurtował mnie temat zderzenia kultur, szybko jednak straciłem nim zainteresowanie. Może zabiegi te mogłyby wzbogacić film o kilka zabawnych scen, ale szybko odkryłem, że oddalają od siebie bohaterów i tworzą pomiędzy nimi przepaść. Podobieństwa pomiędzy aktorami stały się coraz bardziej wyraziste, a przekaz filmu stał się jasny. W „Miss Kicki” wszystkie postaci poszukują tych samych rzeczy i chcą do kogoś należeć. I to jest to, co osobiście mnie porusza i inspiruje mój warsztat filmowy. Wszyscy szukamy miłości, ale nasze poszukiwania często ranią innych. To ponadczasowy i wzruszający temat, dlatego chciałem go pokazać w delikatny sposób. Bo robienie filmu o ludzkiej słabości, to robienie filmu o nadziei.

Ludwig Palmell

Urodził się 1991r w Gothenburgu, w Szwecji. Grał małe role w szwedzkich serialach ”Upp till Kamp” oraz”Den som Viskar”. Miss Kicki to jego pełnometrażowy aktorski debiut.

Huang-he River

Urodzony w 1989 r. Zdobył nagrodę Golden Bell Awards dla najlepszego aktora (Tajwański odpowiednik nagród Emmy ) za debiut w serialu telewizyjnym “Danger­ous Mind”. W „Miss Kicki” Huang zagrał nastolatka przytłoczonego presją egzaminu wstępnego do Szkoły Średniej i reformą edukacji na Tajwanie. Przekonał do siebie widzów nieśmiałym acz wymownym temperamentem oraz aktorskimi umiejętnościami. „Miss Kicki” to jego pełnometrażowy aktorski debiut.

 Patronami medialnymi Dyskusyjnego Klubu Filmowego 13 są:

DYSKUSYJNY KLUB FILMOWY “13” – styczeń – marzec 2015

4 marca 2015
“Na zawsze Laurence”, reż. Xavier Dolan (Francja, Kanada 2012, 159′)

W latach 90. Laurence powiedział swojej dziewczynie Fred, że chciałby stać się kobietą. Pomimo przeciwieństw stawiają razem czoła uprzedzeniom przyjaciół, radom rodzin i fobiom społeczeństwa, którego zasad nie cenią. Wyruszają w dziesięcioletnią podróż, w czasie której mogą stracić nie tylko siebie nawzajem, ale również własną, wewnętrzną tożsamość. Przejście na drugą stronę nawet dla nich jest wielką tajemnicą.

18 marca 2015
„Senada”, reż. Danis, Tanović (Francja, Słowenia, Bośnia i Hercegowina 2013, 75′)

Nazif, który chcąc pomóc swojej rodzinie, zajmuje się zbieraniem złomu, z trudem wiąże koniec z końcem. Dni upływają mu na poszukiwaniu żelastwa. W tym czasie jego partnerka Senada zajmuje się domem i dwiema małymi córeczkami. Niedługo urodzi trzecie dziecko.
Po powrocie do domu po pracowitym dniu Nazif znajduje Senadę chorą, leżącą w łóżku. Następnego dnia pożycza samochód i zawozi ją do najbliższego szpitala. Okazuje się, że dziecko, które Senada nosi w sobie, nie żyje. W jej brzuchu znajduje się pięciomiesięczny martwy płód. Sytuacja jest krytyczna – kobieta musi natychmiast zostać przetransportowana do odległego szpitala.

Senada nie ma jednak dokumentu potwierdzającego ubezpieczenie i szpital żąda od niej zapłaty w wysokości 980 bośniackich marek. Dla zbieracza złomu to prawdziwa fortuna. Pomimo błagań Nazifa, szpital odmawia przeprowadzenia koniecznej operacji. Bohaterowie wracają więc do swojego miejsca zamieszkania w centralnej Bośni i Hercegowinie.

Przez następnych dziesięć dni Nazif będzie robił wszystko, co w jego mocy, żeby ocalić życie Senady. Będzie zbierał złom, ale też szukał pomocy w instytucjach państwowych… W tym czasie doświadczą na własnej skórze, jak bezduszne jest współczesne społeczeństwo.

Kategoria: Archiwum