Dokumentalne spojrzenie Andrzeja Wajdy
Fragment dorobku znakomitego reżysera mniej znany szerokiej publiczności. Spojrzenie na najważniejsze problemy zajmujące nie tylko reżysera, ale budzące powszechną uwagę. Filmy, które wiele mówią o samym Wajdzie, jego twórczości, a także historii Polski, minionej epoce oraz o kulturze sprzed lat.
ANDRZEJ WAJDA – DOKUMENTALNIE
w ramach obchodów jubileuszu 90-lecia urodzin artysty
1 i 5-6.03.2016, godz. 17.00
Sala Kameralna, ul. Jana Pawła II 5
wstęp wolny
Andrzeja Wajdy nikomu przedstawiać nie trzeba – reżyser filmowy i teatralny, scenarzysta, działacz “Solidarności”, filantrop, Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Odrodzenia Polski oraz Orderu Orła Białego, członek prestiżowej francuskiej Akademii Sztuk Pięknych, Honorowy Obywatel Suwałk. Żywa legenda polskiej kultury.
Urodzony w 1926 roku w Suwałkach, Wajda początkowo interesował się malarstwem – studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, żeby ostatecznie wybrać kino, w 1953 kończąc Państwową Wyższą Szkołę Filmową w Łodzi. Jeden z założycieli polskiej szkoły filmowej, prezes Stowarzyszenia Filmowców Polskich, dyrektor artystyczny Teatru Powszechnego w Warszawie oraz kierownik zespołu filmowego “X”. Laureat najważniejszych nagród na światowych festiwalach, ze Złotą Palmą i Oscarem za całokształt twórczości na czele.
Zadebiutował w 1954 roku obrazem “Pokolenie”. W następnych latach wyreżyserował filmy, które przyniosły mu uznanie na całym świecie – m.in.: “Kanał”, “Popiół i diament”, “Ziemia Obiecana”,”Człowiek z marmuru”, “Człowiek z żelaza”, “Wałęsa. Człowiek z nadziei”. Siłą jego filmów jest uniwersalny język przekazu – dzięki czemu bohaterowie filmów Wajdy żyją w wyobraźni masowego odbiorcy na równi z postaciami historycznymi czy bohaterami klasycznej literatury.
Sprawdź program obchodów jubileuszu ANDRZEJ WAJDA – w 90. ROCZNICĘ URODZIN >>
W cyklu “Andrzej Wajda – dokumentalnie”, zobaczymy:
„Idę do słońca” (1955), 13’
Andrzej Wajda kręci dokument, w którym z kamerą odwiedza pracownię Xawerego Dunikowskiego.
„Pogoda domu niechaj będzie z tobą” (1979), 18’
Wspomnienia Jarosława Iwaszkiewicza z lat młodości spędzonych w Kalniku koło Kijowa. W tle fragmenty filmu Andrzeja Wajdy „Panny z Wilka”.
„Kredyt i debet. Andrzej Wajda o sobie” (1999), 50’
Dokument, w którym reżyser prezentuje swoją twórczość filmową, niemalże od początków swojej kariery, skończywszy na pracy przy „Panu Tadeuszu”.
„Lekcja polskiego kina” (2002), 71’
Specyficzna sytuacja polityczna, powstanie PRL-u, jak też załamanie nadziei ogromnej części społeczeństwa, przyczyniło się do powstania polskiej szkoły filmowej. Wajda wspomina reżyserów, operatorów i aktorów tworzących to zdumiewające zjawisko, jakim było polskie kino lat 1945-1989. Posługując się własnym doświadczeniem, opowiada o przyczynach zainteresowania polskim kinem widowni zagranicznej i krytyki światowej…
Film jest spojrzeniem reżysera na polską kinematografię i analizą jej fenomenu. Polska szkoła filmowa zawdzięcza swój poziom odwołaniu się do pierwowzorów literackich, a nie – pisanych specjalnie scenariuszy, jako podstawy do realizacji filmów. Reżyser zwraca uwagę na sposoby działania cenzury w tamtych czasach i sposoby jej omijania. Używając fragmentów własnych filmów, objaśnia, jak działał aparat kontroli i jak środowisko filmowców walczyło o poszerzenie swobód artystycznych i politycznych w kolejnych latach.
„Lekcja” wykładana przez Wajdę ilustrowana jest fragmentami filmów z powojennych początków polskiej szkoły filmowej oraz kronikami filmowymi. Film dedykowany jest Dyskusyjnym Klubom Filmowym, najwierniejszym widzom polskiego kina.
„Jan Nowak-Jeziorański kurier z Warszawy. 60 lat później 1944-2004” (2004) 28’
Po 60 latach od chwili wybuchu powstania warszawskiego Andrzej Wajda, twórca m.in. „Kanału”, opowiadającego o klęsce powstania, spotyka się z Janem Nowakiem Jeziorańskim. Chce wiedzieć, jak on, uczestnik i świadek ówczesnych wydarzeń, ocenia dziś tamten zbrojny zryw. Jakie miał znaczenie, czy ostatecznie okazał się klęską czy zwycięstwem? Pytanie to staje się punktem wyjścia ich rozmowy.
Jan Nowak Jeziorański opowiada o sytuacji politycznej na Zachodzie i w Polsce w okresie poprzedzającym powstanie, wraca do okoliczności jego wybuchu, relacjonuje pokrótce przebieg, wreszcie przedstawia własną ocenę historycznego i politycznego znaczenia powstania. Omawia nastawienie aliantów i rządu londyńskiego do idei powstania, mówi o nastrojach i sytuacji, jaką zastał w Polsce, o marzeniach i nadziejach powstańców. Podkreśla, że miał świadomość i mieli ją także przedstawiciele polskiego rządu w Londynie, że powstanie w Warszawie nie wywoła wielkiego oddźwięku na Zachodzie, że zostanie odebrane jako czysto lokalne działanie. Mimo to żadna z organizacji politycznych nie sprzeciwiła się decyzji o jego wznieceniu.
Jan Nowak Jeziorański analizuje także politykę Józefa Stalina i jego decyzję o wstrzymaniu ofensywy Armii Czerwonej i zatrzymaniu frontu na linii Wisły. Przypomina, że zasadniczym celem było dla Stalina wkroczenie nie do Polski, lecz do Niemiec i zajęcie, przed armiami zachodnimi, jak największej części tego kraju. Wypowiedzi kuriera z Warszawy przeplatają fragmenty „Kanału”.
„Aktorzy przyjechali” (2010), 70’
Film dokumentuje happening szekspirowski, który odbył się 14 września 2009 roku na Długim Targu w Gdańsku. Na zaproszenie Andrzeja Wajdy na 20 scenach wystąpiło jednocześnie 80 polskich aktorów, którzy przedstawili sceny i monologi Williama Szekspira. Spektakl towarzyszył ceremonii wmurowania kamienia węgielnego pod budowę Gdańskiego Teatru Szekspirowskiego – jedynej takiej sceny teatralnej w Polsce, a nawet w Europie. Imprezę rozpoczęła, punktualnie o godzinie 12.00, fanfara „Oscar” skomponowana przez Wojciecha Kilara. Wydarzenie było filmowane przez 24 kamery.
„Kręć! Jak kochasz, to kręć!” (2010), 46’
Andrzej Wajda przedstawia w tym dokumencie biografię słynnego filmowca i swojego wieloletniego współpracownika – Edwarda Kłosińskiego. Był on wybitnym operatorem filmowym. O jego niezwykłej twórczości opowiadają między innymi żona Krystyna Janda, najbliżsi przyjaciele i sam reżyser. W filmie wykorzystano również fragmenty wielu ważniejszych produkcji, przy których tworzeniu brał udział Edward Kłosiński.
Organizatorzy:
Współpraca:
Wyłączny patron medialny:
Kategoria: Archiwum
