„Goła Baba” monodram znanej aktorki i pisarki
13 grudnia 2014, godz. 17.00
Duża Scena SOK, ul. Jana Pawła II 5
„Rozbieram się do goła na smutno i wesoło, w warunkach klimatycznych, upalnych i arktycznych. Dojazd własny.” Joanna Szczepkowska w brawurowym spektaklu w świetnej reżyserii Agnieszki Glińskiej.
Bilety: 20 zł w kasie SOK i na www.bilety.soksuwalki.eu.
Spektakl prezentowany w ramach XI Ogólnopolskich Spotkań z Monodramem „O Złotą Podkowę Pegaza”
Reżyseria: Agnieszka Glińska
Scenografia: Magda Maciejewska
Obsada: Joanna Szczepkowska (Kobieta z Parasolką i Goła Baba)
Czas trwania : 75 minut (bez przerwy)
Joanna Szczepkowska sprytnie to sobie wymyśliła. Wszak nic nie sprzedaje się tak dobrze jak seks i golizna. Da się tytuł „Goła baba”, ludzie zasiądą na widowni w oczekiwaniu… bo ja wiem… prawdziwego striptizu i nawet nie spostrzegą, gdy zostaną wciągnięci w przewrotną grę, która zakończy się pokazaniem, jak bardzo trywialne były ich oczekiwania.
Tomasz Klauza DZIENNIK TEATRALNY
Pełen wdzięku, ironii i humoru autorski monodram, a raczej „monokomedia” Joanny Szczepkowskiej, od premiery w 1997 r. święci triumfy w Polsce i w wielu innych krajach. Aktorka gra dwie zupełnie różne kobiety rywalizujące ze sobą jako artystki – eteryczną Kobietę z Parasolką oraz rubaszną Gołą Babę.Każda z nich rozumie swój zawód inaczej – jedna, idealistka, uprawia sztukę „nieskażoną”, czyli koncert gry na ciszy, wymagający specjalnego stanu ducha publiczności, druga to uosobienie szmiry i bezczelności a jej „sztuka” to prymitywne dowcipy i beznadziejny, pośpieszny streaptease. Obie nawiązują kontakt z publicznością, która jest istotnym bohaterem spektaklu, przez co każde przedstawienie nabiera innego wymiaru.
Fot. Szymon Wykrota
Ekspansywna Goła Baba i tajemnicza Kobieta z Parasolką na różne sposoby uwodzą widza i próbują przekonać do własnych poglądów na sztukę, sukces, życie. Pierwsza część spektaklu jest przede wszystkim pokazem techniki. Aktorka jako Kobieta z Parasolką prezentuje m.in. gibkość ciała i nienaganną dykcję. Śmieszy, gdy wspomina o dwóch kotach, które odbyły coś na kształt rytuału i ów bardzo im się spodobał („nic, tylko jeść i rytuał, jeść i rytuał”). Kiedy jednak – zupełnie serio – zdejmuje wiszący na sznurze parasol, mówiąc „Umarł”, na widowni panuje cisza. Podobnie jest, gdy opowiada o tym, jak kiedyś pomylono sale i wzięto ją za Gołą Babę, gdy tymczasem ona było tylko nagą kobietą.
Po przerwie na scenie pojawia się Goła Baba. Chrypi niczym połączenie Himilsbacha, Okupskiej i Balcerka z „Alternatyw 4”. Rzuca w publiczność gumożujkami, opowiada rymowane żarciki typu „Chodź, maleńki, w jakiś kącik / To pokażę ci trójkącik”, a wspominając o wykładach na temat „drugiej strony Homera”, wypina się w stronę publiczności. Mówiąc o tym, że rozbiera się zarówno w salkach katechetycznych, jak i na wiecach wyborczych, wymownie podsuwa publiczności kapelusz. Sposób bycia Gołej Baby szybko udziela się publiczności. Co druga kwestia wzbudza śmiech na widowni i nawet kwiat, który zwisa z wazonu, jednoznacznie się kojarzy. Niespodziewana pointa sztuki stawia widza przed pytaniem, czy to, z czego się zaśmiewał, nie jest też ludzkim dramatem.
Szczepkowska wspaniale skonstruowała na sobie tę postać: w gorsecie pogrubiającym i uwydatniającym cielesne zaokrąglenia przednie i tylne, z blond loczkami, z czerwoną gębą zagrała jowialną, tłustą chamkę zarykującą się z własnych dowcipów, zalotną w stylu, który by byka powalił, bezgranicznie zachwycona sobą…
Jacek Sieradzki RZECZPOSPOLITA
Fot. Włodzimierz Lem
Joanna Szczepkowska – aktorka, pisarka, publicystka – jest wykonawczynią wielu ról szekspirowskich m. in Julia, Lady Makbet, Katarzyna w Poskromieniu Złośnicy, Tytania. Za swoje role otrzymała wiele nagród m.in. Nagrodę im. Leona Schillera, Feliksa Warszawskiego w kategorii Najlepsza Pierwszoplanowa Rola Kobieca za rolę Esme w „Zdaniem Amy” w Teatrze Powszechnym . Jest autorką opowiadań „Fragmenty z życia lustra”, powieści „Kocham Paula McCartneya”, „Zagrać Marię”, książek autobiograficznych „4 czerwca” i „Kto ty jesteś”. Jest też autorką dwóch sztuk teatralnych: „Goła baba” i „ ADHD i inne cudowne zjawiska”, felietonów i innych publikacji prasowych komentujących współczesną rzeczywistość.
Spektakl prezentowany w ramach XI Ogólnopolskich Spotkań z Monodramem „O Złotą Podkowę Pegaza”
PATRONAT HONOROWY
ORGANIZATOR
SPONSOR
PARTNERZY
PATRONAT MEDIALNY
