Percival Schuttenbach w SOK – mocne brzmienie rodzimej kultury

Koncert zespołu Percival Schuttenbach
Sobota, 20.09, godz. 19:00
Duża Scena, ul. Papieża Jana Pawła II 5

Słowiański folk metal popłynie z Dużej Sceny SOK. Zespół Percival Schuttenbach to żywiołowe połączenie rodzimej kultury z mocnymi brzmieniami, niesamowite koncertowe show oraz oryginalne instrumentarium.

Bilety: 20 zł w kasie SOK i na www.bilety.soksuwalki.eu

Muzyka Percival Schuttenbach to słowiański folk metal z wpływami folk-rocka i rocka progresywnego. Sami członkowie zespołu określają swoją muzykę jako „Nową Falę Polskiego Heavy Folku”.

Zespół wykorzystuje nie tylko instrumenty współczesne (gitara akustyczna i elektryczna, basowa, perkusja, wiolonczela akustyczna i elektryczna), ale też tradycyjne, ludowe i etniczne (lutnia długoszyjkowa, lira bizantyjska, davul, bodhrán, darabuka, mandolina, akordeon, sopiłka, gęśle, kemence oraz rekonstrukcje dawnych instrumentów dętych z rogu i kości).

Percival Schuttenbach w zdecydowanej większości śpiewa tradycyjne pieśni z terenów całej Słowiańszczyzny w oryginalnych językach.

Zespół tworzony jest przez charyzmatycznego lidera – wirtuoza gitary i wokalistę w jednym, perkusistę o światowym uderzeniu i energii oraz trzy piękne i demoniczne wokalistko-instrumentalistki o trzech różnych kolorach włosów.

Członkowie Percival Schuttenbach:
Katarzyna Bromirska, Joanna Lacher, Christina Bogdanowa, Andrzej Mikityn, Mikołaj Rybacki

HISTORIA PERCIVAL SCHUTTENBACH

Historia grupy Percival Schuttenbach zaczęła się w maju 1999 roku, w Lubinie (Dolny Śląsk), gdy Mikołaj Rybacki (gitarzysta) i jego siostra Kornelia (basistka) przyjęli do zespołu wiolonczelistkę Katarzynę Bromirską.

Każda z tych osób wniosła cząstkę siebie i własnych upodobań do zespołu, co wpłynęło na jego brzmienie: Kornelia i Mikołaj, wcześniej będący członkami grupy Rivendell, wnieśli podstawy folkowe, Katarzyna – wykształcona muzycznie – dodała elementy muzyki klasycznej. Trzeci element – ciężkie riffy i przesterowane gitary – były domeną zarówno Mikołaja, jak i Katarzyny, oboje bowiem byli fanami muzyki metalowej w różnych postaciach. Te trzy podstawowe elementy, zmieszane z całą gamą innych “przypraw” muzycznych tworzyły muzykę Percivala, której styl ogólnie można określić jako oscylujący w granicach folk-metalu. Podstawowym założeniem grupy był ciągły rozwój, zarówno w sztuce tworzenia utworów, technice gry na instrumentach jak i w każdym innym aspekcie związanym z byciem dobrym muzykiem.W ustalonym składzie Percival dopracował pierwszy materiał, który zaprezentowali na kilku koncertach. Już na przełomie sierpnia i września 1999 roku nagrał swoje pierwsze demo pt. “Moribuka”. Płyta ta ukazywała zakres muzycznych zainteresowań Percivala – od folku do metalu, choć w nieco przewrotny sposób. Najbardziej folkowy utwór, rozpoczynający album, nie był wcale utworem ludowym, a kompozycją muzyki klasycznej. Kolejne utwory były coraz mocniejsze, aby w końcu przejść w dwie, czysto metalowe kompozycje, których brzmienia były inspirowane melodiami ludowymi. Do płyty stworzona została specjalna grafika i tekst-legenda, które razem z tą właśnie płytą stanowiły zamkniętą opowieść. Była to pierwsza próba połączenia różnych dziedzin sztuki, wskazująca dalszy kierunek prac zespołu.Jeden z utworów z “Moribuki” uzyskał bardzo dobre recenzje w czasopiśmie “Estrada i Studio” oraz umieszczony został na CD dołączonym do magazynu.

Od początku istnienia zespół poszukiwał perkusisty, ale wciąż nie udawało się znaleźć kogoś, kto mógłby pozostać w nim na dłużej. Z tej przyczyny przez pewien czas Percival eksperymentował z podkładami perkusyjnymi. Były to bardzo rozwijające eksperymenty, ale nie do końca odpowiadały duchowi zespołu, którego podstawą było (i jest) żywe granie oraz improwizacja. Tymczasem jednak, bez perkusisty, zespół koncertował i jeździł na różnego rodzaju festiwale – głównie folkowe – osiągając sukcesy, zdobywając nagrody i wyróżnienia: pierwsze miejsce na Folkowej Majówce w Radomiu (maj 2000), wyróżnienie na Pierwszych Krajowych Targach Promocji Artystycznych “ARTES” w Łodzi (czerwiec 2000) i pierwsze miejsce na Masovia Folk Festival w Giżycku (lipiec 2000). W czasie jednego z takich wyjazdów Percival Schuttenbach poznał grupę wokalną Ovo, co zaowocowało współpracą i kilkoma wspólnymi występami, a także trzecim miejscem i nagrodą specjalną Orkiestry św. Mikołaja na Mikołajkach Folkowych w Lublinie. Współpraca dała zespołowi Percival Schuttenbach nowe inspiracje i ukazała moc, jaka kryje się w archaicznych pieśniach i głosach. Wspólna wyprawa na Białoruś, gdzie muzycy uczestniczyli w marszu opozycji białoruskiej, co było niezapomnianym dla nich wydarzeniem, dała im przede wszystkim niezwykłe przeżycia muzyczne. Tam właśnie mogli oni posłuchać ludowych utworów w autentycznym wykonaniu. Fascynacja, która się w wyniku tego zrodziła oraz wizja połączenia mocnych, ludowych wokali z ciężkim, przesterowanym brzmieniem miała się jeszcze odezwać w przyszłości. W roku 2001 Percival nawiązał współpracę z kolejną grupą wokalną, tym razem z Białorusi. Był to pochodzący z Nowopołocka Kniażycz. Ponieważ odległość między miejscami zamieszkania obu grup była ogromna, przez co niemożliwe były częstsze spotkania, współpraca nie trwała długo i musiała się wkrótce zakończyć. Zanim się to jednak stało, Percival-Kniażycz zagrał parę koncertów i nagrał płytę demo projektu. Dzięki współpracy, Percival miał też okazję dać kilka bardzo dobrze przyjętych przez tamtejszą publiczność koncertów na Białorusi. Na wiosnę 2002 roku powstała nowa płyta “Tutmesz-Tekal”. Tytuł zaczerpnięty został z opowieści fantastycznej, którą już od początku istnienia zespołu tworzyli Mikołaj i Kornelia, a której zapowiedzią była płyta “Moribuka”. “Tutmesz-Tekal” zdobył bardzo pochlebną i ciepłą recenzję w czasopiśmie “Gitara i Bas”.W kwietniu 2002 rodzeństwo Rybackich napisało scenariusz i przy współpracy Marka Sitarskiego, znajomego aktora, stworzyło spektakl multimedialny przedstawiający historię miasta Tutmesz-Tekal. Do muzyki Percivala dołączyły obrazy, światło, ruch i słowa – był to kolejny etap realizowania wizji sztuki multimedialnej.

Muzycy Percivala nie tylko tworzyli swoją muzykę i grali koncerty, ale również udzielali się w wielu innych projektach. W latach 2001-2002 prowadzili międzynarodowe warsztaty muzyczne dla młodzieży z całej Europy oraz uczestniczyli w zwieńczających je koncertach podczas Parady Świętojańskiej we Wrocławiu, organizowanej przez stowarzyszenie “Semper avanti”. W Lubinie Mikołaj Rybacki stworzył muzykę i animacje komputerowe, a cały zespół brał udział w wykonywaniu tej muzyki na żywo do przedstawienia multimedialnego “Końcówka” w reżyserii Rafała “Belushiego” Ratajczaka. Spektakl zrobiony został na zlecenia Miejskiego Ośrodka Profilaktyki i Wczesnej Terapii Uzależnień w Lubinie. Oprócz tego praca Mikołaja – animacja “Illusion-Hallucination” – została wyświetlona podczas koncertu Studia Kompozycji Komputerowej Akademii Muzycznej we Wrocławiu, który odbył się we wrocławskiej filharmonii. Rok 2003 był rokiem przełomowym dla zespołu – odeszła od niego basistka, Kornelia Rybacka, która do tej pory stanowiła tak ważną jego część. W pewnym momencie pojawiło się pytanie o sens i możliwość dalszego działania. Ponure myśli, jakie dręczyły muzyków zostały jednak przezwyciężone, chęć tworzenia legendy Percivala okazała się silniejsza. Od czasu odejścia basistki, w zespole pojawiały się coraz to nowe osoby – perkusiści i basiści. Jedni na dłużej, inni na krócej. Każda z tych osób wniosła coś do zespołu i zostawiła po sobie swój ślad, o tym muzycy przekonać się mogli jednak dopiero z perspektywy czasu. W tamtym okresie, ciągłe zmiany składu były dla nich bardzo frustrujące i dawały im wrażenie, że rozwój zespołu jest nieustannie hamowany. Jednak nawet pomimo takich trudności Percival osiągał kolejne sukcesy: występował we Francji, zdobył wyróżnienie i nagrodę specjalną na Malborskim Przeglądzie Muzycznym 2003, występował w Poczdamie na festiwalu “Rock na dziedzińcu” oraz na scenie folkowej podczas Przystanku Woodstock 2004.

W 2004 roku Mikołaj Rybacki był głównym inicjatorem i organizatorem 3-dniowej imprezy, jaka odbyła się z okazji 5-lecia działalności zespołu. “Schuttenbach Art Festival”, na którym zagrało kilka zaprzyjaźnionych grup oraz, oczywiście, sam Percival, jest przez niektórych pamiętany do dzisiaj jako magiczna i niezwykła impreza.
Niezwykła także dlatego, że zdawało się, że wszystko, łącznie z pogodą, chciało przeszkodzić w jej organizacji. Można powiedzieć, że obrazowało to historię samego zespołu – pomimo ogromnych trudności zewnętrznych i wewnętrznych, Percival nie zamierzał się poddać i trwał, mimo wszystko, dalej.W 2004 roku rozpoczęła się nowa przygoda, która trwa do dziś. Muzycy Percivala zainteresowali się odtwórstwem historycznym, a konkretniej epoką wczesnego średniowiecza – epoką Wikingów i Słowian. Narodził się projekt “Percival”, który od tamtej pory i pierwszych nieśmiałych koncertów na imprezach historycznych dotrwał aż do dzisiaj, do momentu, gdy jest rozpoznawany przez większość odtwórców tego okresu.Zespół, teraz już w dwóch swoich odmianach, istniał i działał dalej, poszukując wciąż osób, które byłyby w stanie zaangażować się bardziej w jego działalność. Odbywały się koncerty, Percival Schuttenbach brał też udział w różnego rodzaju konkursach: w VIII Festiwalu Muzyki Folkowej Polskiego Radia – Nowa Tradycja w Warszawie, gdzie niestety nie zdobył żadnej nagrody oraz w Lubuskim Festiwalu Rockowym “Rock Nocą” w Zielonej Górze, gdzie zdobył I miejsce, a Mikołaj Rybacki dostał nagrodę dla najlepszego gitarzysty. W związku z nieustannymi zmianami składu, zmieniała się też muzyka samego Percivala – teraz zespół tworzył muzykę, którą można określić mianem progresywnej. Na kolejną płytę, przygotowywaną z żywą sekcją, składały się utwory długie, instrumentalne, o częstych zmianach rytmu i tempa. Grupa została dostrzeżona przez środowisko art-rockowe w Polsce. Jednym z tego wyrazów było umieszczenie na składance “Polish art rock vol.3” (wytwórnia Linx Music) jednego z ich utworów. Głównymi twórcami brzmienia i całości byli jednak ci, którzy w Percivalu działali od początku, czyli Katarzyna i Mikołaj. Okładka nowej płyty, na którym widniał wizerunek połączonych ich twarzy, miał być tego symbolem.

Zespół intensywnie koncertował: pojawił się ponownie na scenie folkowej Przystanku Woodstock, podczas Lubin Art Rock Fest zagrał obok Quidam i Ciryam, dał też wiele koncertów klubowych. Pojawiły się też dwie propozycje wydawnicze od dużych firm, które jednak nie doszły do skutku. Wyglądało na to, że wszystko zaczyna się dobrze układać. Niestety, dobrą passę przerwały kolejne problemy personalne – Percivalowi brakowało muzyków, którzy chcieliby i byliby w stanie wykonywać jego muzykę.W 2006 roku, początkowo tylko w projekcie Percival, pojawiła się wokalistka Joanna Lacher. Była to młodziutka dziewczyna, która nie miała doświadczenia w graniu i śpiewaniu na scenie, ale za to była otwartą i zdolną osobą, co sprawiło, że wkrótce dołączyła ona również do folkowo-rockowego Percivala Schuttenbacha. Pojawienie się Joanny sprawiło, że i Katarzyna Bromirska, wiolonczelistka, zaczęła również śpiewać i wkrótce Percival Schuttenbach, z wyłącznie instrumentalnego, stał się zespołem wokalno-instrumentalnym, gdzie wokale zaczęły spełniać rolę przewodnią. W 2007 roku do zespołu dołączył bębnista Piotr Banaszkiewicz, dzięki czemu zespół uzyskał cięższe niż dotychczas brzmienie. Równocześnie do twórczości grupy zaczęły przenikać wątki pogańskie, słowiańskie, historyczne, związane z mocnym ich zaangażowaniem w ruch odtwórczy. To wszystko doprowadziło do momentu, gdy Percival Schuttenbach mógł nagrać i wydać swoją pierwszą oficjalną płytę pod tytułem “Reakcja pogańska”. Płyta ta skupia w sobie wszystkie doświadczenia – muzyczne i pozamuzyczne – które zdobyli muzycy Percivala Schuttenbacha w ciągu 10 lat swojej działalności, ale jest równocześnie początkiem nowego etapu w życiu zespołu. Premiera płyty odbyła się podczas imprezy zorganizowanej przez Percivala Schuttenbacha z okazji 10- lecia działalności.

Dziś Percival Schuttenbach tworzy nowe projekty, gra koncerty i planuje nagrywanie nowych płyt, ale przede wszystkim wierny jest swojej zasadzie, która stanowi od 10 lat podstawę jego istnienia – zasadę ciągłego rozwoju.

Oficjalna strona internetowa zespołu – KLIKNIJ!

Patroni medialni koncertu:

Kategoria: Archiwum